sərhəd

is. <fars. sər və ər. hədd>

1. Qonşu torpaqları, sahələri, ərazini bir-birindən ayıran xətt; mərz. Avropa ilə Asiyanın sərhədi. // Qonşu dövlətlərin ərazisini, ya sularını biribirindən ayıran xətt; hüdud. Dövlət sərhədi. Su sərhədi. Sərhədi pozmaq. – Qoşunlarımız irəliləyib, Almaniya sərhədlərinə yaxınlaşırdılar. M. Hüs.. <Eldar:> Biz sərhəd boyunda yaşayırıq, buralarda tez-tez qəribə və gözlənilməz hadisələr baş verir. M. Rz..

2. məc. Yol verilən norma; hədd, hüdud. Hər şeyin bir sərhədi olmalıdır. – Bəzən də heç bir sərhəd, heç bir məqam gözləməyən arvadı inandırmaq üçün çətin bəhsə girişməli olurdu. B. Bayramov. Sərhəd qoymaq – son qoymaq, hədd qoymaq. Sərhədi keçmək – ədəb dairəsindən çıxmaq, cızığı keçmək, həddini aşmaq.